11

Κάποιες σκέψεις κυριαρχούν αυτές τις μέρες στο μυαλό μου και τις καταγράφω εδώ , για να τις βάλω σε μια σειρά… 

Το ιστολόγιό μου αυτό αποτελεί πλέον μέρος της καθημερινότητάς μου. Και εσείς που με επισκέπτεστε,  είστε συχνά συνοδοιπόροι μου στην πορεία της ζωής.Γι αυτό και θα γράψω λίγα λόγια, και αν θέλετε μου λέτε την γνώμη σας… Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να σας κουράσω ή να σας ζαλίσω αλλά νιώθω καλό είναι να γραφτούν, για να αποτελέσουν έναν σταθμό και μια συνέχεια…

Λοιπόν, τις μέρες αυτές με προβλημάτιζε έντονα το εξής:

στην πατρίδα μας και στον κόσμο όλο γίνεται «χαμός», υπάρχει τόση δυστυχία, έρχονται πάλι εκλογές… εν γένει επικρατεί μια αναταραχή… και εσύ , Αλεξία,κάθεσαι και γράφεις εδώ μέσα για συνταγές και για αναρτάς φωτογραφίες με λουλούδια και θάλασσες;… Εντάξει, γράφεις και για άλλα θέματα που σε απασχολούν, για τα παιδιά σου και την οικογένειά σου, αλλά σαν να μην υπάρχει μια «σύνδεση» με την πραγματικότητα, σας να χάνεις τον καιρό σου, σαν να μην βλέπεις τι γίνεται γύρω σου…

.

Επειδή όμως ξέρω ότι συχνά τέτοιες σκέψεις, που κολλούν στο μυαλό μου και καταντούν εμμονικές, δεν έχουν μια λογική βάση, στηρίζονται σε «αστήρικτα» γεγονότα και εν τέλει δεν ξέρω καν αν κάποιος μου τις υποβάλλει (δες «λογισμοί εκ του πονηρού» στην πνευματική ζωή….) κατέφυγα, πού αλλού, στον άντρα μου, στην ήρεμη δύναμη που στέκεται κοντά μου και με  με σταματά από τις άσκοπες περιπλανήσεις του νου.

Του έθεσα αυτές τις σκέψεις και η απάντησή του ήταν:

.

«Όπως και στην ζωή σου, να είσαι ειλικρινής και αυθεντική και εδώ μέσα.

Δεν θα βοηθήσει σε τίποτα να αφήσουμε τις χαρές τις καθημερινής ζωής και να μιζεριάσουμε, να πέσουμε σε μελαγχολία , να παρατήσουμε το σπίτι μας και τα παιδιά μας και να μαυρίσουμε…

Να χαίρεσαι την ζωή που σου χαρίζεται, με ευγνωμοσύνη.

Και παράλληλα να σκέφτεσαι και όσους δεν έχουν τις δικές σου ευλογίες. Να πονά η ψυχή σου γι’ αυτούς τους ανθρώπους, να προσεύχεσαι και να «μπαίνεις» όσο μπορείς στη θέση τους.

Αυτό μεταδίδεται και στα παιδιά σου… αυτή η χαρά και η αισιοδοξία για την ζωή , καθώς και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο».

.

Αυτά μου  είπε και τακτοποιήθηκα μέσα μου…

.

Έτσι λέω να συνεχίσω εδώ μέσα την «διαδικτυακή» διαδρομή μου: καταγράφοντας κάποια αποσπάσματα από την ζωή μου, την ζωή της οικογένειάς μου, σκέψεις , προβληματισμούς, αγωνίες … αλλά και αισιοδοξία και διάθεση για αγώνα, που αντλώ από κείμενα φωτισμένων ανθρώπων.

Και κυρίως να κρατήσω, στη ζωή μου εν γένει, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη

Αγώνας η ζωή, μια μέσα μια έξω, αλλά πάντα μπροστά…

Αυτό αποτυπώνεται , όσο είναι δυνατόν, και στην διαδικτυακή μου αυτή γωνιά.

.

Θέλω να σας ευχαριστήσω ακόμα μια φορά που με επισκέπτεστε, που με διαβάζετε και που καταθέτετε και εσείς τις σκέψεις σας εδώ μέσα… είναι μεγάλη ευλογία να έχω γύρω σου ανθρώπους που με νιώθουν, που έχουμε τις  ίδιες ανησυχίες και έγνοιες, που ακολουθούμε κοινή πορεία.Είναι μεγάλη ευλογία να μπορείς να επικοινωνείς…

Συγχωρήστε μου αν σας κούρασα με αυτό το κείμενο, δεν ήταν αυτή η διάθεσή μου. Δεν είναι καλογραμμένο, ίσως να μην μπορείτε να ακολουθήσετε τους συλλογισμούς μου.Αλλά ένιωθα την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας.

Εύχομαι λόψυχα κάθε ευλογία στην ζωή σας

με την αγάπη μου

Αλεξία

.

.

υγ την φωτο την «τράβηξε» η μικρή μου: κοιτάζοντας την θάλασσα μέσα από το παραθυράκι του πλοίου… σαν να αγναντεύει το πέλαγος της ζωής…άλλοτε ήρεμο, άλλοτε φουρτουνιασμένο…

28 σκέψεις σχετικά με το “Λίγες σκέψεις… και ένας μικρός απολογισμός του ιστολογίου μου

  1. Ούτε μας κούρασες ούτε είναι χωρίς λόγο και αφορμή το κείμενό σου. Πολλοί από εμάς νιώθουμε ότι προσωποποιούμε συχνά πυκνά την παροιμία «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν». Τι να κάνουμε όμως, εμείς βαρκούλες έχουμε, αυτές θα αρμενίσουμε. Με όποιον καλύτερο τρόπο μπορούμε.
    Σε φιλώ γλυκά
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com/

    Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Γλυκιά μου, αυτό είναι η..Ζωή..να συναντάς καλά, άσχημα, να περπατάς, να πέφτεις, να συμφωνείς να διαφωνείς..μα όρθια μετά να συνεχίζεις τη δική σου πορείας που θεωρείς σωστή. Όλες μας αυτή την εποχή αισθανόμαστε άσχημα ιδιαίτερα για σας τη νέα γενιά, εσάς που έπρεπε τώρα να ανεβαίνετε τρεχάτες βουνά και να βάζετε «σημαία» στις κορυφές.Εμείς η γενιά που χάρηκε τα πάντα υπαίτιες των προβλημάτων σας.όμως..μιλώ εγώ που γεννήθηκα με την αισιοδοξία στο τσεπάκι μου φαίνεται και άδραξα την Ελπίδα από τα μαλλιά να μη χαθεί από το σακί μου! όλα θα πάνε καλά..όχι γιατί θα μας το δώσουν οι άλλοι αλλά γιατί εμείς θα φτιάξουμε πρώτα από όλα το «μέσα» μας και μετά τα «γύρω » μας, το κόσμο όλο! όσο για τα μπλοκ..σου μιλάει η..γιαγιά ..από το 2007..δεν υπάρχει καλύτερο ..στρουμφοχωριό στο κόσμο από το δικό μας!.

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Αχτίδα μου, καλωσόρισες στην γωνίτσα μου!

      σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα όσα γράφεις και εκτιμώ ιδιαίτερα τον λόγο σου.
      Θα τα θυμάμαι όσα μου γράφεις, είναι στήριγμα για δύσκολες ώρες.

      Μου αρέσει!

  3. Αλεξία μου, έχω δεχτεί mail από άγνωστο παραλήπτη που έλεγε το εξής:
    «Εδώ παιδιά πνίγονται και εσύ φωτογραφίζεις το παιδί σου λες και μας ενδιαφέρει».
    Κατάλαβες φυσικά ποιές ημέρες το έλαβα. Όμως δεν πτοούμαι. Το τί σκέπτεται ο καθένας και πως πράττει σε τέτοια ζητήματα, είναι καθαρά δική του επιλογή και δεν είναι υποχρεωμένος να το αναρτά ή να το διαφημίζει.

    Νομίζω κατάλαβες τι θέλω να πω.

    Σε φιλώ και σου εύχομαι να είσαι πάντα αυθεντική!

    Αρέσει σε 2 άτομα

    1. Καταλαβαίνω, Μάρθα μου…
      έτσι πιστεύω και εγώ.
      Αν και δεν έχω δεχτεί (ακόμα) αντίστοιχο μέιλ … ήταν δικές μου αυτές οι σκέψεις, και τακτοποιήθηκαν μέσα μου.

      Το να παραμείνεις «αυθεντικός» και ειλικρινής είναι μια πρόκληση από τις πιο δύσκολες, νομίζω…

      Σε ευχαριστώ πολύ , την αγάπη μου!

      Αρέσει σε 1 άτομο

  4. Αλεξία μου αυτό είναι η ζωή … ένα μικρό καράβι που πάει κόντρα στο κύμα και στον καιρό «μια μέσα – μια έξω» … «μια γελάει και μια κλαίει» όπως η πανέμορφη φωτογραφία που τράβηξε η κορούλα σου.

    Το καράβι βρίσκει έστω και για λίγο το απάγγειο λιμάνι του…. και μετά συνεχίζει πεισματικά και αποφασιστικά τη μάχη του και τον αγώνα του με τα «κύματα»…

    την αγάπη μου…

    Αρέσει σε 1 άτομο

  5. Φωτογραφίζω και γράφω με την καρδιά μου γιατί μ’ αρέσει.. και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.. ΄
    Έχω σοβαρά προβλήματα που όμως με την δύναμη του Θεού καταφέρνω και τα αντιμετωπίζω..
    Όμως δεν μ’ αρέσει να «μιζεριάζω» στο μπλογκ μου.. γιατί το μπλογκ είναι το σπιτικό μας και όταν στο σπίτι μας έρχονται επισκέπτες, ακόμα κι αν το φαγητό στην καθημερινότητά μας είναι λιγοστό, σ’ εκείνους θα στρώσεις το καλό τραπεζομάντηλο και θα βγάλεις ό,τι εκλεκτότερο έχεις στο ψυγείο και το ντουλάπι σου.. για να τους ευχαριστήσεις..
    Τέλος όπως σ’ εμένα αρέσει όταν «βγαίνω σεργιάνι» στα μπλογκς να βλέπω όμορφα και αισιόδοξα κείμενα και φωτογραφίες που θα μου φτιάξουν την διάθεση το ίδιο θέλω να προσφέρω κι εγώ με την σειρά μου στους αναγνώστες μου.
    Συμπέρασμα.. δεν είναι κακό να γράφεις κοιτώντας την αισιόδοξη πλευρά της ζωής, ούτε αυτό σημαίνει πως δεν βλέπεις τα προβλήματα γύρω σου.. αρκετά στενόχωρη είναι η ζωή μας.. ας μην την κάνουμε χειρότερη!
    Φιλιά πολλά Αλεξία μου 🙂

    Αρέσει σε 2 άτομα

    1. Τζήνα μου
      έτσι όπως το θέτεις, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και σε ευχαριστώ θερμά που με βοήθησες να το δω το θέμα και από μία ακόμα πλευρά.

      Εύχομαι να έχεις πάντα την δύναμη αυτή και να μεταδίδεις γύρω σου την ομορφιά, με τον ολόδικό σου τρόπο.

      φιλιά πολλά!

      Μου αρέσει!

  6. Πρώτα απ’ όλα Αλεξία μου να σου πω ότι συμφωνώ απολύτως με τα όσα σου είπε ο άνδρας σου.Έχει απόλυτο δίκιο.-

    Τώρα σε ό,τι με αφορά,θέλω να σου πω πως εδώ και λίγο καιρό που σε γνωρίζω διαδικτυακά,πραγματικά χαιρομαι την επικοινωνία μαζί σου,χαίρομαι γιατί,όπως γράφεις και εσύ,βρίσκω μέσα από την επικοινωνία μας,ανθρώπους που συμμερίζονται τις ίδιες ανησυχίες,τους ίδιους προβληματισμούς και φόβους,και πραγματικά στο λέω νοιώθω πως δεν είμαι μόνη στο δικό μου αγώνα.

    Χαίρομαι που στο blog σου βρίσκω όμορφες μαμαδίστικες συνταγές,όμορφα έθιμα και παραδόσεις του τόπου μας,όμορφες σκεψεις για τα παιδιά σου που τις έχω και εγώ για τα δικά μου,αναφορές σε πολλους αγίους μας,γεροντες και φωτιμένους ανθρώπους που με τις πολύτιμες συμβουλές τους μας βοηθούν όλους πολύ.Θα μπορούσα,αλήθεια στο λέω,να γράψω πολλά με κίνδυνο να σε κουράσω.

    Γι’αυτό τελειώνοντας θα σου πω,πως πάνω από όλα χαίρομαι που υπάρχεις διαδικτυακά(να συνεχίσεις να το κάνεις με αυτό τον όμορφο τρόπο),χαίρομαι και δοξολογώ το Θεό που υπάρχεις γενικότερα,και εσύ και η γλυκιά σου οικογένεια(όπως Τον δοξολογώ και Τον ευχαριστώ και για άλλους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και είναι πραγματικά παραδείγματα προς μίμηση και με τη ζωή τους και με την όλη στάση τους σε ότι συμβαίνει γύρω μας).

    Σε ότι αφορά τις εξελίξεις,ναι υπάρχουν πολλές ασχημες εξελίξεις και για τη χώρα μας και παγκοσμίως,όμως τι θα πρέπει να κάνουμε;Μήπως τη ζωή τη δική μας και των δικών μας κόλαση περιμένοντας τα χειρότερα;
    Μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα ίσως ένα χαμόγελο να άλλαζε λίγο τα πράγματα γύρω μας.Ίσως λίγη θαυπωρή,λίγη αγάπη,λίγο νοιάξιμο του ενός προς τον άλλο να άλλαζε τη διάθεση όλων μας όταν μιζεριάζουμε(γιατί κακά τα ψέμματα,όλοι το παθαίνουμε).
    Για όλους αυτούς τους λόγους και για πολλούς ακόμα,σ’ευχαριστώ και σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά μαζί με την αγάπη μου
    καλό βραδάκι να έχεις…

    υ.γ.συγγνώμη για το με γάλο μνμ(θα σε κούρασα,αλλά πραγματικά το ένοιωθα να στα γράψω όλα αυτά)

    Αρέσει σε 2 άτομα

    1. Ελευθερία μου, με συγκινείς…
      και μου δίνεις την δύναμη που έχω ανάγκη, για να συνεχίσω.

      Δεν θέλω να προσθέσω τίποτα σε όσα είπες, θα ανατρέχω συχνά σ΄αυτά που έγραψες, όπως και σε αυτά που έγραψαν όλες οι άλλες φίλες.

      Και δεν με κουράζεις ποτέ! αντιθέτως, μάλιστα,αναπαύεις την ψυχή μου

      μια γλυκιά αγκαλιά και από εμένα και ευχαριστίες θερμές σε εσάς… και στον Θεό που σας έστειλε κοντά μου

      Μου αρέσει!

  7. Δεν ξέρω πως γίνεται αλλά σκέψεις που με απασχολούν ,την δεδομένη στιγμή,να βρίσκω απαντήσεις στο ιστολόγιο σου!Η αλήθεια είναι οτι για μένα αποτελείς-αποτελείτε (και τα κορίτσια που γράφουν στα σχόλια) την κύρια,αν όχι την μοναδική ενήλικη παρέα στην καθημερινότητα μου.Ειλικρινά σε ευχαριστώ-σας ευχαριστώ για αυτό,που είστε οι φιλενάδες μου.Όσο για τα θέματα που γράφεις…δεν έχω βρει κάτι που να μην με φανεί χρήσιμο.Ίσα-ίσα που πολλές φορές πέρνω κουράγιο και ιδέες για διάφορα πράγματα.Δεν θέλω άλλο να σε κουράσω…αλλά για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας εκτός απο προσευχή δεν μπορώ να κάνω και κάτι άλλο.Και το να έχω το κουράγιο να βγάλω την μέρα είναι πολύ σημαντικό για μένα και φυσικά και για την οικογενεια μου.
    Σε ευχαριστώ πολύ!
    μια αγκαλιά και φιλιά Ευαγγελία (μαμα των 4)

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Ευαγγελία μου
      με έχεις συγκινήσει και εσύ με την αγάπη σου και την πολύ συχνή παρουσία σου εδώ μέσα.
      Είστε και εσείς οι φίλες μου και ευχαριστώ τον Θεό κάθε μέρα που βρεθήκαμε.
      Παίρνουμε πολύ κουράγιο η μια από την άλλη

      «Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος, ως πόλις οχυρά και υψηλή»

      κρατώ την τελευταία σου πρόταση (είναι και για εμένα πολύ σημαντικό) και σου στέλνω την αγάπη μου

      Μου αρέσει!

  8. Αλεξία μου,
    Νομίζω ότι δεν υπάρχει blogger που να μην προβληματίστηκε κάποια στιγμή με αυτές ακριβώς τις σκέψεις. Κι εγώ όταν πέρασα αυτό τον κυκεωνα λογισμών, κατέληξα εκεί που καταλήξατε και εσείς με τον άντρα σου.
    Η ζωή έχει από όλα. Θλίψεις και χαρές μαζί. Αυτή τη γλυκόπικρη αίσθηση.
    Αν μπορώ μέσα από τις γραμμές και τις φωτό μου να είμαι η χαρά ή η έμπνευση ή η ελπίδα για κάποιον που έχει μέσα του θλίψη, δεν θέλω τίποτε άλλο.
    Είμαι ευτυχισμένη!
    Χώρια που έχω μια βαθιά αίσθηση ότι η θλίψη και η απελπισία του κόσμου αυτού είναι τόσο παραπάνω «διαφημισμένη» από όσο η γνήσια χαρά, που χρειάζεται ένα αντίβαρο 🙂
    Χαίρομαι που είσαι εδώ και που θα συνεχίσεις να είσαι!
    Καλή & ευλογημένη εν Χριστώ συνέχεια. Εύχου και για εμάς!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Μαριάννα μου,
      το ότι έχεις προβληματιστεί και εσύ για όλα αυτά ως blogger, με αναπαύει.
      καθώς και η απόφαση που πήρες.
      εξάλλου , μέσα στις αναρτήσεις σου, όσο γλυκές και αν είναι (που είναι πράγματι!) διαφαίνεται και η δύσκολη πλευρά της ζωής
      γιατί είσαι πάντα ειλικρινής και εμπνέεις αυθεντικότητα

      καλή συνέχεια να έχουμε, προς δόξαν Θεού και μόνο
      θα εύχομαι, να εύχεσαι και εσύ…

      Μου αρέσει!

  9. Αλεξία μου νομίζω όλες κατά καιρούς νιώθουμε το ίδιο… Μα και μπλογκ να μην είχαμε, δεν θα προτείναμε μια καλή συνταγή σε μια φιλη, δεν θα μοιραζομασταν μια χαρούμενη στιγμή με το παιδί μας; Ο άντρας σου τα λέει υπέροχα. Όμορφο να μας στηρίζουν οι σύντροφοί μας. Τα φιλιά μου κούκλα μου….

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Γιάννα μου, παίρνω κουράγιο και σιγουριά απ΄αυτά που μου έγραψες…
      αυτό που μου λες για την συνταγή, είναι ένα καλό επιχείρημα! 🙂

      μας στηρίζουν οι άντρες μας, να είναι γεροί…
      προσωπικά του χρωστάω πολλά, σε μεγάλο βαθμό ακόμα και την παρουσία μου εδώ μέσα…

      φιλιά πολλά ❤

      Μου αρέσει!

  10. Γλυκιά μου Αλεξία, θα συμφωνήσω με όλες τις φίλες που εκφράστηκαν παραπάνω! Κι εγώ χαίρομαι ειλικρινά που σ’ έχω γνωρίσει μέσα από τα γραπτά σου κείμενα! Είσαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος, μια υπέροχη μητέρα και σύζυγος, άξια προς μίμηση και φυσικά δε σου κρύβω ότι πολλές φορές από τα άρθρα σου παίρνω κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω… Μακάρι μια μέρα να μας δοθεί η ευκαιρία και για μία δια ζώσης συνάντηση! Να ξέρεις ότι σε θαυμάζω σαν άνθρωπο και θέλω να συνεχίσω να σε διαβάζω! Όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας (λίγο ή πολύ), την επικαιρότητα που παίζει με τα νεύρα μας, το δυσοίωνο μέλλον και διάφορα άλλα προβλήματα, θα συμφωνήσω κι εγώ, μόνο με πίστη και προσευχή στο Μεγαλοδύναμο, θα μπορέσουμε να αντέξουμε… αλλιώς θα τρελαθούμε και θα αρρωστήσουμε όλοι από το άγχος και το στρες! Και να σκεφτεί κανείς ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα! Τα φιλιά μου

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Καλή μου Μαρία
      Είσαι και εσύ μια μανούλα δοσμένη στην οικογένειά της κι αυτό φαίνεται μέσα από τις αναρτήσεις σου.
      θα το ήθελα και εγώ πολύ να συναντηθούμε, έχει ο Θεός.

      Ας μας δίνει η Παναγία μας την δύναμη που έχουμε όλοι τόσο ανάγκη.

      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια-μακάρι να τα άξιζα…- και για όλη την αγάπη σου.

      Μου αρέσει!

  11. Τι υπέροχα τα λόγια του άντρα σου Αλεξία μου…Μακάρι όλοι οι σύζυγοι να στήριζαν έτσι τις γυναίκες τους..Και συμφωνώ απόλυτα με αυτά που σου είπε…
    Συνέχισε να φροντίζεις το «σπιτάκι» σου όπως τόσο υπέροχα κάνεις…και μην σε απασχολεί τίποτα άλλο!
    Ο Μεγαλοδύναμος θα μας δείξει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε..εμείς πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα!
    Τα φιλιά μου

    Αρέσει σε 1 άτομο

  12. Ακριβώς αυτά σκεφτόμουν και γω αυτές τις μέρες, ειδικά όταν ετοίμαζα το πάρτι για τα γενέθλια των κοριτσιών. Οι άλλοι έβλεπαν debates και εγώ έκοβα σημαιάκια και διακοσμούσα μπισκότα! 😉 Όλα είναι μέσα στη ζωή και συμφωνώ απόλυτα με τα λόγια του άντρα σου, αλλά και με όλες τις κοπέλες παραπάνω. Το πραγματικό ενδιαφέρον και το νοιάξιμο για το συνάνθρωπο δεν θα φανεί από τις κοινοποιήσεις και τα σχόλια στα social media, αλλά με το τι πραγματικά κάνουμε για το διπλανό μας. Και αυτό που κάνουμε ποτέ δεν το δημοσιοποιούμε. Επομένως, συνέχισε αυτό που κάνεις, προσφέρεις σε πολλούς ανθρώπους, ακόμα κι όταν εσύ δεν το γνωρίζεις. Είναι κι αυτό μια συνεισφορά σε αυτή την τόσο άσχημη κατάσταση, που οι περισσότεροι ζούμε! Φιλάκια πολλά!

    Αρέσει σε 1 άτομο

  13. Αχ, και εσύ τα ίδια πέρασες;… 🙂

    Ας συνεχίσουμε, Κατερίνα μου, και ο Θεός ας μας δείχνει τον δρόμο μας.
    Δεν ξέρω αν προσφέρω κάτι καλό, σίγουρα όμως παίρνω πάρα πολλά από αυτήν εδώ την «γωνιά».

    πολλά φιλιά και την αγάπη μου

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.