.
Δεν το περίμενα ότι η μετάβαση του παιδιού μου από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο θα έφερνε δάκρυα στα μάτια του!…
Καθώς αποχαιρετούσα την κόρη μου, που ετοιμαζόταν να φύγει από το σπίτι για τον αγιασμό της νέας σχολικής χρονιάς, είδα να γυαλίζουν τα μάτια της… Ξαφνιάστηκα πολύ, δεν το περίμενα!
Ήμουν σίγουρη ότι είναι έτοιμη, ότι με χαρά περιμένει να ανοίξουν τα σχολεία για να ξαναβρεί τις φίλες της… και το περιβάλλον του Γυμνασίου δεν της ήταν ανοίκειο, ήδη είχε φοιτήσει εκεί η μεγαλύτερή της αδελφή.
Κι όμως! Κάθε μετάβαση «στοιχίζει» στα παιδιά!…
.
Ξαφνικά, δείλιασε μπροστά το καινούριο της σχολείο, στο «άγνωστο» που περίμενε την ίδια…
«Τι έπαθες, κορίτσι μου;» της είπα και έσπευσα να την παρηγορήσω…
«Τίποτα… δεν ξέρω, μαμά», ήρθε η απάντησή της.
Ναι, δεν ήξερε… δεν ήξερε τι ακριβώς θα συναντούσε, αυτό την ξάφνιασε προς στιγμήν.
Και αφού γαλήνεψε μέσα σε δυο λεπτά και ήρεμη κίνησε για το αυτοκίνητο, που την περίμενε, η δική μου ψυχή σφίχτηκε… αν και ήμουν σίγουρη ότι θα τα κατάφερνε μια χαρά, ότι θα γυρνούσε με το χαμόγελο στα χείλη, την συμπόνεσα την κορούλα μου.
Πάντα είναι δύσκολη η μετάβαση, η προσαρμογή, για όλες τις ηλικίες… έχει μια ιδιαίτερη συγκίνηση και για εμάς τους γονείς… τα μικρά μας, τα «μωρά» μας, προχωρούν μπροστά…
.
Και σαν να την είδα , με το καλό φορεματάκι της, να ετοιμάζεται για τον αγιασμό του νηπιαγωγείου.Διστακτική αλλά και χαρούμενη, με την προσμονή του καινούριου στα μάτια της, μαζί με κάποια δειλία…Εύκολα προσαρμόστηκε στο άγνωστο περιβάλλον του σχολείου, αν και έκανε κάποια «πισωγυρίσματα» μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Δεν την πιέζαμε τότε, περνούσαν καμιά δεκαριά μέρες που μια πήγαινε μια δεν πήγαινε στο σχολείο, και μετά συνέχιζε κανονικά.
Την είδα και πρωτάκι στο δημοτικό, με την μεγάλη της τσάντα που τόσο καμάρωνε! πιο άνετη πλέον…ήξερε τι θα πει «σχολείο»! μπήκε χαρούμενη στην τάξη και βγήκε ενθουσιασμένη με τα δωράκια που τους χάρισε η δασκάλα.
Κύλισαν τα έξι χρόνια του δημοτικού- πότε κιόλας!- και η μικρούλα που διστακτικά διάβηκε την πόρτα του νηπιαγωγείου, διαβαίνει πλέον το κατώφλι του Γυμνασίου.
.
Άλλη η νηπιακή ηλικία, άλλη η εφηβική…καθεμιά με τις χάρες της, τις χαρές και τις δυσκολίες της… όσα «μπολιάστηκαν» μέσα της στα πρώτα χρόνια της ζωής της, θα καθορίσουν την δική της πορεία , την δική της ζωή, τις δικές της επιλογές… τώρα που αρχίζει να ανοίγει μόνη της τα φτερά της, να παίρνει δικές της αποφάσεις, να εξελίσσεται ως αυτόνομο άτομο.
Kαι πάντα προσπαθώ να στέκομαι δίπλα της, διακριτικά, με σεβασμό στην προσωπικότητα της. Kαι εύχομαι και προσεύχομαι για να έχει «καλή πρόοδο» στα γράμματα και σε κάθε καλό…
.
Καλή χρονιά , Μ. μου! καλή και ευλογημένη, για όλα τα παιδιά!
και για εμάς τους γονείς και όλους τους εκπαιδευτικούς, καλή δύναμη!
.
υγ την ιδέα για την ανάρτηση αυτή μου την έδωσε το ποστ της συν- μπλόγκερ και διαδικτυακής φίλης Ελένης Δασκαλάκη: «Το πρωτάκι μου «
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Τι συγκινητικές και ευλογημένες στιγμές… Πόσο μου αρέσουν και με κάνουν να ανυπομονώ… Καλή αρχή Αλεξία μου και στο δικό σου πρωτάκι, με δημιουργία, ασφάλεια. και πολλά πολλά χαμόγελα!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Κάποιες φορές νιώθω ότι ο χρόνος κύλησε τόσο γρήγορα! πότε ήταν μωράκι και πότε έγινε ολόκληρη κοπέλα!
κάποτε ανυπομονούσα να μεγαλώσουν, πλέον κατάλαβα ότι η κάθε ηλικία έχει τις δικές της χάρες…
Σε ευχαριστώ πολύ, Γιάννα μου! να το καμαρώνεις το αγοράκι σου, καθώς μεγαλώνει και προοδεύει
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε συναισθάνομαι Αλεξία μου κι εμένα φέτος πρώτη γυμνασίου είναι η μεγάλη μου. Και τα παιδιά μας τα νιώθω, έχουν τις ανησυχίες τους όπως ακριβώς το λες. Μένω ειδικά στα τελευταία λόγια σου, που στέκεσαι δίπλα στην κόρη σου διακριτικά, με σεβασμό και θέλω να ακολουθήσω τον ίδιο δρόμο σαν μαμά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλή αρχή και σε εσάς, Ελευθερία μου!
Μεγαλώνουν τα «μωρά» μας, ας προοδεύουν πάντα
και ας στεκόμαστε δίπλα τους, μας έχουν τόση ανάγκη ακόμα!
νομίζω πως αυτή η στάση μας τα βοηθά καθώς περνούν τα χρόνια… δίπλα τους, αλλά και σε κάποια «απόσταση»…
να είστε καλά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι όμορφη ανάρτηση Αλεξία μου, γεμάτη ευαισθησία!
Με συγκίνησες!!!
Καλή σχολική χρονιά εύχομαι σε όλα σου τα παιδάκια που ξεκίνησαν σήμερα το σχολείο!!! Να μου τη φιλήσεις την κορούλα σου, το παιδάκι μου, πόσο με συγκίνησε!!
Την αγάπη μου σας στέλνω.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ροδούλα μου, σε ευχαριστούμε πολύ για την αγάπη σου!
Εσύ τα έχεις ζήσει αυτά με τις κορούλες σου, τα ξέρεις.
Εύχομαι πάντα να προοδεύουν και να τις καμαρώνεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλή αρχη σε ολα τα παιδακια μας Αλεξια μου!! πολλα φιλια
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
καλή αρχή, Ελπίδα μου!
με υγεία, χαρά και χαμόγελα!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι εγώ συγκινήθηκα πολύ… Τα «μωρά» μας ας έχουν καλή πρόοδο.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
πώς να μην συγκινηθούμε;… ❤
πάντα να τα καμαρώνουμε!
να μεγαλώνουν και να προοδεύουν!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πώς περνάνε τα χρόνια και μας αφήνουν τόσες αναμνήσεις, δεν ξέρω αν είναι το ίδιο δυνατές για τα παιδιά μας ή αν εμάς μας χαράζονται ανεξίτηλες. Καλή αρχή γλυκιά μου Αλεξία στα παιδάκια σου, στα μωρά/εφηβάκια μας και σε όλα τα παιδιά του κόσμου.
Φιλιά
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
πράγματι, Ελένη μου, δεν ξέρω αν έχουν την ίδια ένταση και για τα ίδια…
απ΄ ό,τι καταλαβαίνω, άλλα πράγματα μένουν χαραγμένα στην δική τους μνήμη, αλλά και πάλι η συγκίνηση μπροστά στην «μετάβαση» μένει και στην δική τους ψυχούλα…
καλή αρχή, καλό ξεκίνημα στα «μωρά» μας και σε όλους μας!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Φίλη μου καταλαβαίνω τη συγκίνηση σου, θα μιλήσουν τα..63 μου χρόνια..ένα παιδί δίνει άπειρες τέτοιες στιγμές σε μία μάνα..Κράτα τα δάκρυα για τα δύσκολα και όχι για τα όμορφα.Θυμήσου ότι θα το δεις απόφοιτο, έφηβο, γαμπρό ή νύφη, πατέρα ή μητέρα..είσαι στα πρώτα σκαλοπάτια γλυκιά μου και έχεις μπροστά σου μία ..ατελείωτη σκάλα που την έχτισες εσύ με την ανατροφή που του έδωσες.Φρόντισε μικρή μου κάθε σκαλί να είναι στέρεο ώστε να πατάς!Αχτιδένια φιλάκια!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
«Κράτα τα δάκρυα για τα δύσκολα και όχι για τα όμορφα».
Σοφή κουβέντα!
για όλες τις συμβουλές σου, Αχτίδα μου, βγαλμένες μέσα από την εμπειρία της ζωής σου, σε ευχαριστώ θερμά!
την αγάπη μου
υγ συγχώρεσέ μου την καθυστερημένη ανάρτηση των σχολίων σου, για κάποιο άγνωστο λόγο είχαν πάει στα spam, και ευτυχώς τα είδα- και πολύ χάρηκα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάθε αρχή φέρνει αμηχανία και συγκίνηση.. το ίδιο θα γίνει όταν με το καλό πάει και στο λύκειο, μετά πανεπιστήμιο.. στην πρώτη της δουλειά..
Κι εμείς εκεί δίπλα τους να τα καμαρώνουμε, να συγκινούμαστε και να αναπολούμε πότε πέρασε ο καιρός!
Καλή κι ευλογημένη αρχή Αλεξία μου 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Mιλάς εκ πείρας, Τζήνα μου… και ο λόγος σου μετράει πολύ.
πάντα κοντά τους, έτσι κερδίζουμε και εμείς και εκείνα
σε ευχαριστώ πολύ, καλή αρχή και σε εσάς! (αν δεν κάνω λάθος, έχετε και εσείς μαθητές)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αχ Αλεξία μου,είναι πολύ συγκινητικό το άρθρο σου.Έχεις μεγάλο δίκιο,εμείς οι μαμάδες(και οι μπαμπάδες φυσικά) πρέπει να στεκόμαστε με σεβασμό κοντά στα παιδιά μας που μεγαλώνουν και έχου να αντιμετωπίσουν κάθε φορά διαφορετικές προκλήσεις.Ο Θεός ας δίνει δύναμη σε όλους μας(γονείς και παιδιά)
Φιλάκια…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αμήν, Ελευθερία μου, ο Θεός να μας δίνει και δύναμη και φωτισμό, να είμαστε άξιοι ως γονείς στην μεγάλη αποστολή μας…
Μεγάλος ο ρόλος και του πατέρα,κάποιες φορές δεν είναι τόσο εμφανής, αλλά η παρουσία του και η στήριξή του είναι τόσο αναγκαίες για τα παιδιά.
Σε ευχαριστώ πολύ, την αγάπη μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αχ Αλεξία μου,με πήγες πολλά χρόνια πίσω, και με συγκίνησες για ακόμη μια φορά!
Θυμάμαι όταν ήρθε για πρώτη φορα το σχολικό να πάρει το παιδί μου για το σχολείο, εκείνο ήταν ξένοιαστο και χαρούμενο και εγώ η «μικρομάνα» έκλαιγα μέχρι που χάθηκε από τα μάτια μου το σχολικό….
Το γλυκό σου το κορίτσι μεγάλωσε, άφησε πίσω του τα χρόνια του δημοτικού και τώρα πιο ώριμο, ανεβαίνει τα σκαλιά του γυμνασίου.
Με σένα στο πλευρό του είμαι σίγουρη ότι δεν θα ξανασυννεφιάσουν τα μάτια του.
Καλή πρόοδο σε όοοοολα τα παιδιά και πολύ υπομονή στους γονείς.
την αγάπη μου…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Δεν σβήνουν αυτές οι αναμνήσεις από τον νου και την καρδιά μας…
Μεγάλη η συγκίνηση, τι όμορφα που τα περιγράφεις, με συγκίνησες και εμένα!…
Σε ευχαριστώ για όλα, καλή δύναμη, κουράγιο και υπομονή να μας δίνει ο Θεός
την αγάπη μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλή μου Αλεξία, θαυμάζω τη στάση σου ως μάνα και τον ευγενικό και πάντα συγκινητικό τρόπο που γράφεις… Καλή πρόοδο στο πρωτάκι σου και σε όλα τα παιδάκια του κόσμου! Ας προσευχηθούμε η Παναγιά να τα προστατεύει! φιλιά
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Μαρία μου, να είσαι καλά, κορίτσι μου…
γράφεις και εσύ τόσο όμορφα, μέσα από την καρδιά σου.
Έτσι μιλάει η καρδιά της μάνας, και οι άλλες μανούλες την νιώθουν (νιώθουμε).
Η Παναγιά μας να είναι πάντα κοντά σε όλα τα παιδάκια, να τα προστατεύει… και να χαρίζει και σε εμάς φώτιση και ό,τι έχουμε ανάγκη για να τα μεγαλώνουμε σωστά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλή αρχή στο πρωτάκι σου
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ πολύ, Μαρία Έλενα!
καλή αρχή και σε εσάς
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αλεξία, πόσο ήρεμη και γλυκομίλητη είσαι. Πριν που ήμουν φορτισμένη με χαλάρωσε μια μικρή περιήγηση μέσα στο blog σου.
Καλή πρόοδο κι από εμένα στο πρωτάκι
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλή αρχή στο πρωτάκι σου και σ’ όλα τα παιδάκια σου! Καλή δύναμη Αλεξία μου!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ πολύ, Παρασκευή μου!
Καλή δύναμη για όλους τους γονείς και εκπαιδευτικούς και καλή πρόοδο και στα δικά σου παιδάκια (αν πηγαίνουν σχολείο) .
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αλεξία μου, την είχα διαβάσει την ανάρτηση από το κινητό αλλά συγκινήθηκα τόσο πολύ που αν απαντούσα θα έκλαιγα δύο ημέρες!
Καλή χρονιά να έχετε κορίτσι μου!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστούμε, Μάρθα μου! καλή χρονιά και σε εσάς!…
με συγκίνησες μ΄αυτό που έγραψες… είδες πώς καταλαβαινόμαστε οι μανούλες, πώς νιώθουμε η μια την άλλη;…
η χαρά της επικοινωνίας και του blogging ❤
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πολύ όμορφη ανάρτηση… Είναι η τέταρτη φορά που τη διαβάζω και προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου (δάκρυα) σε μια τάξη, για να σου απαντήσω. Σε συνδυασμό και με το προηγούμενο άρθρο – αυτό με τη μανούλα στο σχολείο – με έκανες κομμάτια (με την καλή έννοια). Γιατί; Γιατί φέτος μετράω 4 «πρωτάκια» – ένα στον Βρεφονηπιακό Σταθμό, ένα στο Νηπιαγωγείο (Προνήπιο), ένα στο Δημοτικό και ένα στο Γυμνάσιο – και δυστυχώς (για μένα) δεν μπόρεσα να τα συνοδεύσω την πρώτη τους μέρα στον Αγιασμό (πήγαν με τον μπαμπά τους βέβαια) γιατί έπρεπε να είμαι κι εγώ στο δικό μου σχολείο (ένα πέμπτο «πρωτάκι» ίσως είμαι κι εγώ).
Καλή χρονιά και καλή φώτιση σε όλα τα παιδιά και ιδιαίτερα στα «πρωτάκια» και η Παναγιά να μας βοηθάει και να μας σκεπάζει όλους μας.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Τι να σου απαντήσω τώρα, Σοφία μου;…
τώρα με συγκίνησες εσύ…
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ότι έχετε τόσα (πέντε) πρωτάκια…
καλή δύναμη, η Παναγιά μαζί με τα «πρωτάκια», όλους τους μαθητές και να φωτίζει γονείς και δασκάλους
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αλεξία μου θαυμάζω τα λόγια σου. Σε διάβαζα και ένιωθα μια γαλήνη καιβηρεμία. Είμαι σίγουρη ότι αυτό βγάζεις και προς τα έξω και αυτό φαίνεται στο πρόσωπό σου!
Καλή αρχή στο κοριτσάκι σου
Σε φιλώ
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλή αρχή στα παιδάκια μας, Μαρίνα μου!
Να τα καμαρώνουμε, να προοδεύουν, στο δρόμο του Θεού…
(προσπαθώ, δεν είμαι πάντα ήρεμη, αλλά το παλεύω… με τις εντάσεις και τα άγχη δεν βγαίνει τίποτα, αυτό καταλαβαίνω…)
σε φιλώ, με αγάπη
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο