Πρώτη φορά εξετάσεις στο σχολείο!- πώς να βοηθήσουμε το παιδί μας

Για την δική μας οικογένεια, οι εξετάσεις της πρώτης μας κόρης στο Γυμνάσιο, ήρθαν μέσα σε μια περίοδο ιδιαίτερα «γεμάτη» με τις ετοιμασίες για την αναμονή του μωρού μας και με κάποια δύσκολα γεγονότα που συμβαίνουν σε συγγενικά μας πρόσωπα και αφορούν την υγεία τους…

 

Ωστόσο, καθώς το παιδί θα αντιμετωπίσει για πρώτη φορά αυτή την «πρόκληση» των εξετάσεων, προσπαθούμε πολύ να δημιουργήσουμε ένα ήρεμο περιβάλλον και να την στηρίξουμε στην προετοιμασία της. Με την επίδοσή της μέχρι τώρα δεν έχουμε παράπονο- και θα θέλαμε και η πρώτη της επαφή με τις εξετάσεις να είναι θετική, καθώς την θεωρώ κρίσιμη και για τις επόμενες φορές που θα κληθεί να εξεταστεί σε μαθήματα.

 

Διαβάζοντας διάφορα άρθρα, από παιδαγωγούς και ψυχολόγους, καταγράφω εδώ κάποια σημεία που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά και με τα οποία θα ενισχύσουμε το παιδί στην προσπάθειά του- ελπίζω να φανούν χρήσιμα και σε άλλους γονείς:

 

1. Ακούω πολλούς γονείς να μιλούν για το παιδί τους σε α’ πληθυντικό πρόσωπο: «περπατήσαμε, μιλήσαμε, πήγαμε στον παιδικό» κτλ. Η ταύτιση αυτή με το παιδί, ειδικά όταν συνεχίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες, έχει αρνητικό αντίκτυπο στην διαμόρφωση ανεξάρτητης προσωπικότητας.. Όπως λένε οι ειδικοί, στερεί από το παιδί την αυτοπεποίθηση, το κάνει να νιώθει μικρότερο από την ηλικία του και του φορτώνει το άγχος των γονιών.

 

Το άγχος είναι μεταδοτικό, το γνωρίζουμε… ειδικά από τους γονείς προς το παιδί! Ας το ελέγχουμε, βλέποντας λογικά τα γεγονότα και δεχόμενοι ότι το παιδί μας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, υπεύθυνη και για τις συνέπειές των πράξεών του, καθώς μεγαλώνει.

 

Ας αφήσουμε το παιδί να πετάξει με τα δικά του φτερά και να σταθεί στα πόδια του!- όταν θα μας χρειαστεί, ας είμαστε κοντά του και ας το συνδράμουμε σε ό,τι μας ζητήσει. Αν χρειαστεί, επιβλέπουμε πολύ διακριτικά την προσπάθειά του, βοηθώντας το να οργανώσει τον χρόνο του και αποτρέποντας γεγονότα που του αποσπούν την προσοχή από την μελέτη.

 

2. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αισθανθεί το παιδί ότι μια αποτυχία του θα απογοητεύσει τους γονείς ή το ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον. Όταν αντιληφθεί ότι η επιτυχία είναι μια προσωπική του υπόθεση, πιο εύκολα θα απεμπλακεί από το άγχος και θα ξεδιπλώσει όλο τον δυναμισμό του σε αυτή την προσπάθεια.

 

3. Αν αφήσουμε το παιδί από μικρή ηλικία να έρθει αντιμέτωπο από μόνο του με το άγχος των εξετάσεων και διαγωνισμών ξένων γλωσσών, υπολογιστών κτλ, αθλητικών αγώνων, μεγαλώνοντας θα είναι εξοικειωμένο με το άγχος πιο σημαντικών εξετάσεων.

 

4. Πώς θα ελέγξουμε το δικό μας άγχος; Αν το «συζητήσουμε» με τον εαυτό μας και τον πείσουμε ότι από τις εξετάσεις αυτές δεν κρίνεται το μέλλον του παιδιού . Ούτε θα το χαρακτηρίζει για πάντα μια πιθανή αποτυχία ή επιτυχία του. Εξετάσεις θα κλιθεί να δώσει πολλές φορές στην ζωή του, μεγαλύτερη σημασία και βάρος ας δοθεί στην έννοια της αγωνιστικότητας, της εργατικότητας και στην συνειδητοποίηση του νοήματος της εξέτασης, όχι μόνο στον βαθμό.

 

5. Αποφεύγουμε να μιλούμε συνεχώς για βαθμούς και με τίποτα δεν συγκρίνουμε το παιδί μας με συμμαθητές. Η άμιλλα είναι ευγενές συναίσθημα, αλλά η βαθμοθηρία όχι… Εξάλλου, συμβαίνει συχνά άριστοι μαθητές να μην είναι τόσο επιτυχημένοι στην επαγγελματική τους αποκατάσταση και πορεία, όσο κάποιοι άλλοι που είναι πιο «ανοιχτόμυαλοι» και έχουν ευρύτερο πνεύμα.

 

6. Διασφαλίζουμε ένα ήρεμο περιβάλλον για την μελέτη του, χωρίς πολλούς περισπασμούς. Φροντίζουμε ιδιαίτερα για την διατροφή του αυτές τις απαιτητικές μέρες. Η ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι ό,τι καλύτερο για την προετοιμασία του.

 

7. Αφού έχουμε κάνει τη δική μας προσπάθεια, όσα περνούν από το χέρι μας… αφήνουμε τα υπόλοιπα στον Θεό και ζητούμε την ενίσχυσή Του. Και το ίδιο το παιδί, αν από μικρό έχει μάθει να ζητά την Θεία βοήθεια, πάλι εκεί θα εναποθέσει τις ελπίδα Του και εκεί θα βρει την στήριξη που επιζητά…

 

Αυτές τις σκέψεις καταθέτω εδώ, αρχικά για τη δική μας οικογένεια, και ελπίζοντας ότι θα φανούν χρήσιμες και σε άλλους γονείς.

 

Οι παρατηρήσεις σας και οι συμπληρώσεις σας είναι πολύ ευπρόσδεκτες!

 

Αλεξία για το ιστολόγιο»Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου- momyof6″

Ἐπιλογὲς ἀπὸ τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα εἰς τὸν Δεσπότην Χριστὸν, Ὑπὲρ τῶν μαθητῶν τῶν ὑποκειμένων εἰς ἐξετάσεις.
Τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωὴλ 

Σόφισον Χριστέ,
ἀοράτως τὰς νεάνιδας,
καὶ τοὺς νέους ταῖς βολαῖς ἐνεργειῶν,
τῆς σοφίας Σου, Χριστέ, κατὰ τὴν ἔτασιν.
Πρόθυμον σπουδήν,
πρὸς μελέτην καὶ ἐμπέδωσιν
τῶν ποικίλων μαθημάτων Ἰησοῦ
τοῖς παιδίοις ἀφειδῶς ἐπιχορήγησον.
Ὄμβροσον Χριστέ,
τὰς ρανίδας τῆς σοφίας σου,
ἐν τῆ γῆ τῆ ἀγαθὴ τῶν μαθητῶν,
ἴνα γένηται καρπὸς αὐτοῖς σωτήριος.
Ἡ πάσα νεολαία,
προσδοκᾶ Χριστέ μου,
ἐπιτυχίας κομίσαι ὠφέλειαν,
ἐκ τῶν ποικίλων ἀγώνων ,
αὐτῆς τῆ ρώμη σου.
Λαλῆσαι εἰς τὰ ὦτα,
μαθητῶν καὶ νέων,
τὰ ἀκριβῆ καὶ τὰ ἄριστα Παναγνέ,
κατὰ τὴν ὥραν αἰτοῦμεν,
τῶν ἐξετάσεων.
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐπιτυχίας καὶ ἀριστεύσεως τῶν μαθητῶν, σπουδαστῶν καὶ νέων ἐν ταῖς ἐξετάσεσιν αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ ἐλθεῖν Κύριον τὸν Θεὸν βοηθὸν ἐν ταῖς προσπαθείαις καὶ τοῖς ἀγῶσιν αὐτῶν.

Πάνσοφε Χριστέ μου Ἰησοῦ,
ἡ πηγὴ τῆς ὄντως σοφίας,
φώτισον δεόμεθα,
ταῖς ἐνεργείαις σου,
ὅπως ἔχωσιν ἅπαντες,
ἐν τὴ ἐξετάσει,
νοῦν ὀξὺν καὶ γρήγορον,
εἰς τὸ συγγράψασθε,
πάσας τὰς ὀρθᾶς ἀποκρίσεις,
ἐν ταῖς ἐρωτήσεσι Σῶτερ,
ταῖς ὑποκειμέναις αὐτοῖς πάντοτε.

η προσευχή και οι φωτο από ΕΔΩ